Booth Eiland Antarctica

Bron: http://www.scarmarbin.be/gazetteer.php?p=details&id=11312

Booth Eiland (of Wandel Eiland) is een ruig eiland in de vorm van een Y, ruim 8 km lang en oprijzend tot 980 m, aan de westkust van het Antarctic Peninsula (schiereiland) in Antarctica in het noordoostelijke deel van de Wilhelm Archipel. Booth Eiland bevindt zich op 65.08° zuiderbreedte 64.0° westerlengte. Ontdekt door een Duitse expeditie onder leiding van Dallmann in 1873-1874 en waarschijnlijk vernoemd naar Oskar Booth of Stanley Booth, of beiden, destijds leden van de Hamburgse Geografische Gemeenschap. De Raadgevende Commissie voor Antarctische Namen heeft de naam `Wandel Eiland' , voorgesteld door de Belgische Antarctische Expeditie in 1897-1899, afgekeurd ten gunste van de originele naam.
De nauwe doorgang tussen het eiland en het vasteland is het Lemaire Kanaal.
Het hoogste punt van het eiland is de 980 meter hoge Wandel Peak, in 2003 nog steeds niet bedwongen ondanks verschillende pogingen; Damien Gildea noemde het `een van de meest uitdagende onbeklommen objecten op het Antarctic Peninsula`.

Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie
(De tekst op Wikipedia is zonder enige vorm van garantie beschikbaar onder de GNU Free Documentation License.)

Booth Eiland (Port Charcot)
Jean-Baptiste Charcot en de Franse Antarctische Expeditie, aan boord van de schoener `Français' , overwinterde in 1904 in een inham van Booth Eiland. Een goed geconstrueerde stenen hut en andere overblijfselen (wrakgoederen, kachel) kan men er nog zien. Port Charcot is de inspringende baai aan de noordkant van het eiland.

Het Lemaire Kanaal (65.04° zuid, 63.57° west) ligt aan de oostkant van Booth Eiland. Het ruim 11 km lange kanaal varieert in breedte van 1,6 km, breder wordend van noordoost naar zuidwest van Spilwind Eiland en False Cape Rena tot Roullin Point en Cape Cloos, Booth Eiland scheidend van de westkust van Graham Land. Glandaz Point (65.05° zuid, 63.59° west) vormt de zuidelijke toegang, en Loubat Point (65.04° zuid, 63.56° west) de noordelijke toegang, tot Deloncle Bay, die in Graham Land aan de oostkant van het Lemaire Kanaal insnijdt.
Gentoo pinguins broeden zowel bij Glandaz Point (100 N1, 1982, vermeld in Woehler, 1993), als Loubat Point (100 N1, 1982, vermeld in Woehler, 1993).

Bron:  Oceanites inc. 

Antarctisch Schiereiland

Het Antarctisch Schiereiland of het Palmerschiereiland is het meest noordelijk gelegen gedeelte van het vasteland van Antarctica en is het enige gedeelte van dat continent dat buiten de zuidpoolcirkel uitsteekt. Het schiereiland wijst recht naar Zuid-Amerika.

Het schiereiland is erg bergachtig. De hoogste bergtop steekt 2800 meter boven de zeespiegel uit. Deze bergen worden gezien als voortzetting van de Andes, met een onderzeese rug die de twee gebergten met elkaar verbindt.

Aangezien het schiereiland het mildste klimaat van Antarctica heeft, zijn de meeste onderzoeksstations in deze regio gebouwd.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Antarctisch_Schiereiland
(De tekst op Wikipedia is zonder enige vorm van garantie beschikbaar onder de GNU Free Documentation License.) 

Booth Eiland en Mount Scott flankeren het nauwe Lemaire Kanaal aan de westzijde van het Antarctisch Schiereiland.

Het Antarctisch Schiereiland ligt op het Westelijk Halfrond, tegenover Zuid-Amerika, deel uitmakend van West Antarctica. Het strekt zich uit van een lijn tussen Kaap Adams (Weddell Zee) en een punt van het vasteland ten zuiden van de Eklund Eilanden, naar Prime Head.

De eerste aanblijk van het Antarctisch Schiereiland is contested but apparently occurred in the 1820s. Agreement on this name by the US-ACAN and UK-APC in 1964 resolved a long-standing difference over the use of the American name `Palmer Peninsula` or the British name `Graham Land` for this feature. (Graham Land is now that part of the Antarctic Peninsula northward of a line between Cape Jeremy and Cape Agassiz, whilst Palmer Land is the part southward of that line. Palmer Land is named for the American seal hunter, Nathaniel Palmer.) In Chile, the peninsula is officially referred as O`Higgins Land, after the Chilean patriot and Antarctic visionary. Other Spanish countries call it `Península Antártica' , among them Argentina (while also calling it `Tierra de San Martín`), which has more bases and personnel there than any other nation.

The peninsula is highly mountainous, its highest peaks rising to approximately 2.800 metres. These mountains are considered to be a continuation of the of South America, with a submarine spine connecting the two. That is an argument advanced by Chile and Argentina for their territorial claims. The peninsula has a sharp elevation gradient, with glaciers flowing into the Larsen Ice Shelf, which experienced significant breakup in 2002.

Since the peninsula has the mildest climate in Antarctica, the highest concentration of research stations on the continent can be found there, or on the many nearby islands, and is the part of Antarctica most often visited by tour vessels and yachts.

Hope Bay is near to the northernmost extremity of the peninsula, which is Prime Head.

Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Antarctic_Peninsula
(De tekst op Wikipedia is zonder enige vorm van garantie beschikbaar onder de GNU Free Documentation License.)

.