Kortgene
Op de boerderij de `Vogelhoeve' , gelegen achter dit pompstationnetje in de Frederikspolder, zou één van de voorouders van Herman Boot gewoond hebben. Een aantal boerderijen in deze polder vallen onder de Kroondomeinen, andere onder de bezittingen van de Hoboken te Antwerpen.
Een voorouder zou op deze boerderij een Franse officier, die in het hooi in de schuur lag te snurken, te grazen hebben genomen met de hooivork. Een ander gerucht is dat het drie Franse militairen waren. Later zijn bij het schoonmaken van een sloot in de omgeving nog stoffelijke resten en uitrustingstukken van een Franse militair gevonden.
Graag vernemen we of iemand dit verhaal kan bevestigen of aanvullende informatie heeft.
Er zou nog lang een onderscheiding (medaille) hebben rondgezworven in de familie, maar die is mogelijk verloren gegaan bij de Watersnoodramp van 1953.
Volgens overlevering heette de weg het Bootswegje, maar uit die tijd rond 1800 bestaat geen straatnaambordje. Het was eerder een soort veldnaam. Het heeft ook wel Adriaanswegje geheten, mogelijk naar Adriaan Boot.
Nu heet het de Kortgeenseweg en is het de doorgaande weg tussen Kortgene en Colijnsplaat op Noord- Beveland, ongeveer een halve kilometer lang.
Het pompstationnetje is onlangs op de monumentenlijst geplaatst als waardevol bedrijfsmonument.
© Foto: Herman Boot.
Klik hier voor satellietfoto.
Het bovenstaande verhaal wordt min of meer bevestigd met het verhaal hieronder uit het verhalenarchief van de gemeente Goes geschreven door Allie Barth.
"Soms kom je dingen in archieven tegen waarvan je jezelf afvraagt: hoe is het mogelijk en wat is het verhaal achter dingen. Op 10 december 1891 waren Gerard Boot en Anthonie van Gilst, beiden arbeiders die in Kortgene woonden, bezig met het planten van bomen in de dijk tussen de Adriaanpolder en de Oud-Noord-Bevelandpolder. Tot hun onzetting stootten ze bij het graven van een put, waarin de boom moest komen staan, op een geraamte van een mens. Bij het opgraven ervan viel het uit elkaar. Ze riepen er de veldwachter bij, die ook achter zijn oren krabde en vervolgens vroeg om voorzichtig het gat verder uit te graven. Nog meer menselijke resten kwamen er te voorschijn en enkele koperen knoopjes met daarop de woorden: Republique Francaise. Ook vonden ze nog een koperen ketting met een kleine priem, die vroeger in gebruik was bij militairen.
Ook grond daarvan concludeerde de agent dat het ging om het geraamte van een Franse militair, die in het begin van de negentiende eeuw op Noord-Beveland gelegerd moest zijn. Maar het hoe en het waarom, daar kon men geen antwoord op vinden. In 1809 waren er Engelse militairen op het eiland geweest. Hadden zij een vuurgevecht met Franse gevoerd? De archieven zeggen daar niets over. Was de Fransman door Noord-Bevelanders om het leven gebracht? We weten het niet. De man was in ieder geval niet door verdrinking om het leven gekomen. Het was in die tijd gebruik om lijken die aanspoelden en al grotendeels waren vergaan, niet op een kerkhof te begraven, maar in de zeedijk, waar het lichaam was aangespoeld. Daarvan was hier geen sprake, want de dijk van de Oud-Noord-Bevelandpolder was in de Franse tijd al niet meer waterkerend. Raadsels te over. Het antwoord zullen we nooit weten. De stoffelijke resten werden overgebracht naar het knekelhuis op de begraafplaats van Kortgene."
Bron: http://www.goes.nl/index.php?mediumid=27&pagid=2165&rubriek_id=2773&stukid=116175
Klik hier voor meer informatie over de afstamming van Gerard Boot.